ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ද්විත්ව ස්වභාවය

ක්‍රිස්තියානි ඇදහිල්ලේ කේන්ද්‍රය සහ අත්තිවාරම වන්නේ ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ කවුරුන්ද යන ප්‍රශ්නයයි. උන්වහන්සේ හුදෙක් ශ්‍රේෂ්ඨ ගුරුවරයෙක්, ආදර්ශමත් මිනිසෙක් හෝ දිවැසිවරයෙක් පමණක්ද? කතෝලික සභාව, ශුද්ධ වූ ලියවිල්ල සහ ශුද්ධ වූ සම්ප්‍රදාය මත පදනම්ව, මීට වඩා ගැඹුරු හා අභිරහස් පිළිතුරක් ලබා දෙයි. එනම්, ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සැබෑ දෙවියන් මෙන්ම සැබෑ මිනිසාද වන බවයි. මෙම දේවධර්මීය සත්‍යය, එනම් උන්වහන්සේගේ දිව්‍යමය ස්වභාවය සහ මනුෂ්‍ය ස්වභාවය, එකම දිව්‍යමය පුද්ගලයෙකු තුළ වෙන් කළ නොහැකි ලෙස එක්සත්ව පැවතීම, "ස්වභාවයන්ගේ ඒක පුද්ගල එක්වීම" හෙවත් ‘Hypostatic Union’ ලෙස හැඳින්වේ. ✝️📖 මෙය අපගේ සීමිත මනසට සම්පූර්ණයෙන් ග්‍රහණය කරගත නොහැකි, ඇදහිල්ලේ අභිරහසකි. එනමුත්, අපගේ ගැලවීම රඳා පවතින්නේ මෙම සත්‍යය මත බැවින්, එය තේරුම් ගැනීමට උත්සාහ කිරීම අතිශයින් වැදගත් වේ.

ශුද්ධ ලියවිල්ලේ පදනම

සුවිශේෂයන් තුළ ජේසුස් වහන්සේගේ මනුෂ්‍යත්වය සහ දේවත්වය යන දෙකම පැහැදිලිව විදහා දක්වයි. උන්වහන්සේ මනුෂ්‍යයෙකු ලෙස උපත ලැබ, කුසගින්න, පිපාසය, වෙහෙස සහ දුක අත්දුටු සේක. උන්වහන්සේ මිනිස් දෑතින් වැඩ කළ සේක, මිනිස් මනසකින් සිතූ සේක, මිනිස් හදවතකින් ප්‍රේම කළ සේක. ශුද්ධ වූ ජොහාන් තුමාගේ සුවිශේෂයේ සඳහන් වන පරිදි, "ධර්මයාණෝ මාංසගත ව අප සමඟ වැඩ විසූ සේක" (ජොහාන් 1:14). පිලිප්පිවරුන්ට ලියූ හසුනෙහි ශු. පාවුලු තුමා උන්වහන්සේගේ මනුෂ්‍යත්වය විස්තර කරන්නේ, "තමන් වහන්සේ ම ත්‍යාජ කරගනිමින්, වහලෙකුගේ ස්වරූපයක් ගෙන, අප හා සමාන මිනිස් කෙනෙක් වූ සේක" (පිලිප්පි 2:7) යනුවෙනි.

එහෙත්, එම ශුද්ධ ලියවිල්ලම උන්වහන්සේගේ දේවත්වයද නොපැකිළව ප්‍රකාශ කරයි. උන්වහන්සේ පව්වලට සමාව දුන් සේක, තමන් වහන්සේට නමස්කාර කිරීම පිළිගත් සේක, සහ "මම ද පියාණන් වහන්සේ ද එක ම කෙනෙක්" (ජොහාන් 10:30) යැයි වදාරමින් තමන්ගේ දේවත්වය ප්‍රකාශ කළ සේක. උන්වහන්සේගේ මෙම ප්‍රකාශය නිසා උන්වහන්සේ දේව අපහාස කරන බවට චෝදනා එල්ල විය. පිලිප් උන්වහන්සේගෙන් පියාණන්ව පෙන්වන ලෙස ඉල්ලා සිටි විට, ජේසුස් වහන්සේගේ පිළිතුර වූයේ, "මා දුටු තැනැත්තේ, පියාණන් වහන්සේ දුටුවේ ය" (ජොහාන් 14:9) යන්නයි. මෙලෙස ශුද්ධ ලියවිල්ල, එකවරම පූර්ණ මිනිසෙකු හා පූර්ණ දෙවියෙකු වන පුද්ගලයෙකු අපට හඳුන්වා දෙයි.

මුල් සභාවේ අභියෝග සහ දේවධර්මීය පැහැදිලි කිරීම

මෙම ද්විත්ව ස්වභාවයේ අභිරහස මුල් සභාවට මහත් බුද්ධිමය හා දේවධර්මීය අභියෝගයක් විය. මෙම සත්‍යය විකෘති කරන විවිධ මිත්‍යාදෘෂ්ටීන් බිහි විය. නිදසුනක් ලෙස, ඒරියන්වාදය ඉගැන්වූයේ ජේසුස් වහන්සේ දෙවියන් විසින් මවන ලද උසස් ජීවියෙකු මිස, පියාණන් වහන්සේ හා සම දේවත්වයෙන් යුතු කෙනෙකු නොවන බවයි. තවත් මිත්‍යාදෘෂ්ටියක් වූ නෙස්ටෝරියානුවාදය, ජේසුස් වහන්සේ තුළ දිව්‍යමය පුද්ගලයෙකු සහ මනුෂ්‍ය පුද්ගලයෙකු ලෙස පුද්ගලයන් දෙදෙනෙකු සිටින බව ඉගැන්වීය. මීට ප්‍රතිවිරුද්ධව, මොනොෆිසිට්වාදය (Monophysitism) කියා සිටියේ ජේසුස් වහන්සේගේ මනුෂ්‍ය ස්වභාවය, උන්වහන්සේගේ දිව්‍ය ස්වභාවය තුළට අවශෝෂණය වී, එකම දිව්‍යමය ස්වභාවයක් පමණක් ඉතිරි වූ බවයි.

මෙම මිත්‍යා මතවාදයන්ට එරෙහිව සත්‍යය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා මන්ත්‍රණ සභාවන් කිහිපයක් කැඳවීය. මේ අතුරින් ක්‍රි.ව. 451 දී පැවති කැල්සිඩෝනයේ මන්ත්‍රණ සභාව තීරණාත්මක විය. මෙම මන්ත්‍රණ සභාව, "ස්වභාවයන්ගේ ඒක පුද්ගල එක්වීම" පිළිබඳ සභාවේ ඉගැන්වීම නිශ්චිතවම හා පැහැදිලිවම නිර්වචනය කළේය.

කැල්සිඩෝනයේ නිර්වචනය

කැල්සිඩෝනයේ පියවරුන් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද ඇදහිලි ප්‍රකාශනය, ක්‍රිස්තු වේදයේ මුදුන් මල්කඩක් ලෙස සැලකේ. එම නිර්වචනයට අනුව, ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ:

"එකම පුත්‍රයාණන් වන, අපගේ ස්වාමි වූ ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ, දේවත්වයෙහි පූර්ණ වූ, මනුෂ්‍යත්වයෙහිද පූර්ණ වූ, සැබෑ දෙවියන් මෙන්ම, තර්කාන්විත ආත්මයකින් සහ ශරීරයකින් යුත් සැබෑ මිනිසෙකි. උන්වහන්සේ දේවත්වය සම්බන්ධයෙන් පියාණන්ට සම සාරවත් (consubstantial) වන අතර, මනුෂ්‍යත්වය සම්බන්ධයෙන් අපට සම සාරවත්ය... උන්වහන්සේ ස්වභාවයන් දෙකකින් පිළිගත යුතු අතර, එම ස්වභාවයන් කලවම් වීමකින් තොරව (without confusion), වෙනස් වීමකින් තොරව (without change), බෙදීමකින් තොරව (without division), වෙන් වීමකින් තොරව (without separation) පවතී."

මෙම වචන හතර අතිශයින් වැදගත් ය:

කලවම් වීමකින් තොරව: දිව්‍ය හා මනුෂ්‍ය ස්වභාවයන් එකට මිශ්‍ර වී තුන්වන, අලුත් ස්වභාවයක් ඇති නොවේ.

වෙනස් වීමකින් තොරව: දිව්‍ය ස්වභාවය මනුෂ්‍ය ස්වභාවයක් බවට පත් වූයේවත්, මනුෂ්‍ය ස්වභාවය දිව්‍ය ස්වභාවයක් බවට පත් වූයේවත් නැත.

බෙදීමකින් තොරව: උන්වහන්සේ තුළ පුද්ගලයන් දෙදෙනෙක් නැත. ඇත්තේ එකම දිව්‍යමය පුද්ගලයෙකි.

වෙන් වීමකින් තොරව: මෙම ස්වභාවයන් දෙක සදහටම උන්වහන්සේගේ එකම පුද්ගලභාවය තුළ වෙන් කළ නොහැකි ලෙස එක්සත්ව පවතී.

කතෝලික සභාවේ ධර්මෝපදේශය මෙය මෙසේ සාරාංශ කරයි: "දෙවි පුත්‍රයාණන්ගේ මනුෂ්‍යත්වයට පත්වීමේ අද්විතීය හා අසහාය සිද්ධියෙන් අදහස් කරන්නේ ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ කොටසක් දෙවියන් සහ කොටසක් මනුෂ්‍යයා බව හෝ උන්වහන්සේ දිව්‍යමය හා මනුෂ්‍යත්වය පිළිබඳ ව්‍යාකූල මිශ්‍රණයක ප්‍රතිඵලයක් බව හෝ නොවේ. උන්වහන්සේ සැබවින්ම දෙවියන් ලෙස සිටියදීම, සැබෑ මනුෂ්‍යයෙකු බවට පත් විය. ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සැබෑ දෙවියන් සහ සැබෑ මිනිසා ය." (කතෝලික සභා ධර්මෝපදේශය, ඡේද. 464).

මෙම අභිරහසේ වැදගත්කම

මෙම දේවධර්මීය සත්‍යය හුදු බුද්ධිමය ව්‍යායාමයක් නොවේ. එය අපගේ ගැලවීමේ පදනමයි. ශුද්ධ වූ නාසියන්සයේ ග්‍රෙගරි තුමා පැවසූ පරිදි, "උන්වහන්සේ විසින් භාර නොගන්නා ලද්දේ කුමක්ද, එය සුව නොවන්නේය." (What has not been assumed has not been healed). දෙවි පුත්‍රයාණන් අපගේ සම්පූර්ණ මනුෂ්‍ය ස්වභාවය (පාපය හැර) භාර නොගත්තේ නම්, අපගේ වැටුණු මනුෂ්‍ය ස්වභාවයට ගැලවීම හෝ සුවය ලැබිය නොහැක. උන්වහන්සේගේ මනුෂ්‍යත්වය තුළින්, අපට උන්වහන්සේගේ දේවත්වයට ප්‍රවේශ වීමට මාර්ගය විවෘත විය. උන්වහන්සේගේ කුරුසියේ මරණය සහ උත්ථානය වටිනාකමක් ලබන්නේ, මිය ගොස් උත්ථාන වූයේ සැබෑ දෙවියන් මෙන්ම සැබෑ මිනිසා වන එකම පුද්ගලයාණන් වන බැවිනි. ❤️🙏