ක්වොන්ටම් භෞතික විද්‍යාවෙන් හෙළි කරන ඇදහිල්ලෙ නව පැතිකඩ
ඇදහිල්ල යනු මිනිස් පැවැත්මේ හා අධ්‍යාත්මික ගමනේ පදනමයි. ශුද්ධ වූ බයිබලයේ, විශේෂයෙන්ම හෙබ්‍රව්වරුන්ට ලියූ ලිපියේ 11 වන පරිච්ඡේදය පුරාවට, ඇදහිල්ලේ සැබෑ ස්වභාවය සහ එහි බලය පිළිබඳව ගැඹුරු අවබෝධයක් ලබා දෙයි. මෙම පරිච්ඡේදයේ පළමු පදය, "ඇදහිල්ල නම් බලාපොරොත්තු වන දේ පිළිබඳ ස්ථිරත්වය සහ නොදකින දේ පිළිබඳ නිසැකකමයි", ඇදහිල්ලේ නිර්වචනය පමණක් නොව, එයින් සැබෑ යථාර්ථය ග්‍රහණය කර ගන්නා ආකාරය පිළිබඳවද අපට පෙන්වා දෙයි. මෙම සත්‍යයතාව, නූතන විද්‍යාවේ වඩාත් විස්මිත සොයාගැනීම් සමඟ, විශේෂයෙන්ම ක්වොන්ටම් භෞතික විද්‍යාවේ "ක්වොන්ටම් අධිස්ථානකරණය" (quantum superposition) යන සංකල්පය සමඟ සංසන්දනය කිරීමෙන්, අපගේ විශ්වයේ සහ දේව ප්‍රසාදයේ නොපෙනෙන ගැඹුරු අභිරහස් පිළිබඳව නව දැක්මක් ලබා ගත හැකිය. මෙම සංසන්දනය අතීත ශුද්ධ ලියවිලි සහ නූතන විද්‍යාව අතර සෘජු සමානකමක් හෝ එකඟතාවක් තහවුරු කිරීමට උත්සාහ කිරීමක් නොව, ඇදහිල්ලේ බලය සහ නොපෙනෙන ලෝකයේ යථාර්ථය පිළිබඳව ගැඹුරින් මෙනෙහි කිරීමට මග පෙන්වන රූපකයක් ලෙස සලකා බැලීම වඩාත් යෝග්‍ය වේ.
හෙබ්‍රව් 11:1 පදය, ඇදහිල්ල යනු හුදෙක් බලාපොරොත්තු වන දේ පිළිබඳ ප්‍රාර්ථනාවක් හෝ නොපෙනෙන දේ පිළිබඳ අන්ධ විශ්වාසයක් නොවන බව අවධාරණය කරයි. එය යම්කිසි "ස්ථිරත්වයක්" (assurance) සහ "නිසැකකමක්" (conviction) ලෙස විස්තර කරයි. මෙය ක්‍රිස්තු වේදයට අනුව, අනාගතයට අදාළ දෙයක් පමණක් නොව, වර්තමානයේද යථාර්ථයක් බවට පත් වන නොවෙනස් බලවේගයකි. බලාපොරොත්තු වන දේ, එනම් ස්වර්ගය, උත්ථානය, දේව රාජ්‍යය සහ ජේසුස් වහන්සේගේ දෙවන පැමිණීම වැනි දේවල්, තවමත් භෞතිකව ප්‍රකාශ වී නොමැති වුවද, ඇදහිල්ල තුළින් ඒවා දැනටමත් සත්‍යයක් ලෙස පිළිගනු ලැබේ. එලෙසම, දෙවියන් වහන්සේගේ පැවැත්ම, දේවදූතයන්, අධ්‍යාත්මික ලෝකය සහ දිව්‍ය සැලැස්ම වැනි නොදකින දේ, ඇදහිල්ල තුළින් අපගේ සිතුවිලි සහ අත්දැකීම් තුළට ගෙන එනු ලැබේ. මෙම පදය පැරණි ගිවිසුමේ සිටි ජනතාවගේ ජීවිත තුළින් සනාථ වන පරිදි, ඇදහිල්ල තුළින් නොපෙනෙන දේවල් පවා දෘශ්‍යමාන යථාර්ථයක් බවට පත් කිරීමට ඇති හැකියාව අපට පෙන්වයි. දේව වචනය අපට උගන්වන්නේ, අප දකින ලෝකය පවා නොපෙනෙන දේවලින් සෑදී ඇති බවයි (හෙබ්‍රව් 11:3), එමගින් භෞතික යථාර්ථයට වඩා ගැඹුරු, නොපෙනෙන මානයක් පවතින බවට පැහැදිලි ඇඟවීමක් කරයි.
නූතන විද්‍යාව, විශේෂයෙන්ම ක්වොන්ටම් භෞතික විද්‍යාව, අපගේ ලෝකයේ මූලික යථාර්ථය පිළිබඳ අපගේ අවබෝධය විප්ලවීය ලෙස වෙනස් කර ඇත. සාමාන්‍යයෙන් අපට දකින විශාල වස්තූන්ගේ හැසිරීම පිළිබඳව විස්තර කරන සම්භාව්‍ය භෞතික විද්‍යාවට වඩා වෙනස්ව, ක්වොන්ටම් භෞතික විද්‍යාව පදාර්ථයේ හා ශක්තියේ කුඩාම අංශු, එනම් පරමාණු, ඉලෙක්ට්‍රෝන, ෆෝටෝන වැනි ක්වොන්ටම් අංශු වල හැසිරීම විස්තර කරයි. මෙම ක්වොන්ටම් ලෝකය අතිශයින්ම අමුතු හා අපගේ සාමාන්‍ය බුද්ධියට පටහැනි ආකාරයකින් ක්‍රියා කරයි. ක්වොන්ටම් භෞතික විද්‍යාවේ මූලික සංකල්පයක් වන "ක්වොන්ටම් අධිස්ථානකරණය" (quantum superposition) යනු එක් ක්වොන්ටම් අංශුවකට එකවර විවිධ තත්ව කිහිපයක පැවතිය හැකි බවයි. උදාහරණයක් ලෙස, ඉලෙක්ට්‍රෝනයකට එකවර ස්ථාන කිහිපයක හෝ භ්‍රමණ දිශා කිහිපයක පැවතිය හැකිය. කෙසේවෙතත්, මෙම අංශුව "නිරීක්ෂණය" කරන මොහොතේදී, එහි අධිස්ථානකරණය බිඳී ගොස්, එය එක් නිශ්චිත තත්වයකට පත් වේ. මෙය "තරංග ශ්‍රිතයේ බිඳ වැටීම" (collapse of the wave function) ලෙස හැඳින්වේ. නිරීක්ෂණයට පෙර, අංශුවෙහි තත්වය පිළිබඳව අපට ඇත්තේ සම්භාවිතාවක් පමණි; නිරීක්ෂණයෙන් පසුව එය නිශ්චිත යථාර්ථයක් බවට පත් වේ. මෙම සංකල්පය පෙන්නුම් කරන්නේ, යථාර්ථය යනු අප සිතනවාට වඩා සංකීර්ණ හා නිරීක්ෂකයාගේ භූමිකාව සමඟ බැඳී ඇති දෙයක් විය හැකි බවයි.
හෙබ්‍රව් 11:1 හි ඇදහිල්ල සහ ක්වොන්ටම් අධිස්ථානකරණය අතර සම්බන්ධයක් සොයා බැලීම යනු, විද්‍යාත්මක හෝ ඓතිහාසික සාක්ෂි සෙවීමක් නොව, අධ්‍යාත්මික හා දාර්ශනික මෙනෙහි කිරීමකි. "නොදකින දේ පිළිබඳ නිසැකකම" යන සංකල්පය, ක්වොන්ටම් අධිස්ථානකරණයේ "නිරීක්ෂණයට පෙර පවතින සම්භාවිතා තත්වය" සමඟ සැසඳිය හැකිය. දේව රාජ්‍යය, දේව ප්‍රසාදය, සුව කිරීම් සහ අනාගත පොරොන්දු වැනි දේවල්, ඇදහිල්ල නොමැති විට, ක්වොන්ටම් අංශුවක අධිස්ථානකරණයට සමානව, "සම්භාවිතා තත්වයක" පවතින බව අපට උපකල්පනය කළ හැකිය. ඒවා සැබෑ යථාර්ථයක් බවට පත් වී නැත; ඒවා තවමත් නොපෙනෙන, අතිභෞතික ලෝකයේ විවිධ හැකියාවන් ලෙස පවතී.
එහෙත්, ඇදහිල්ලේ ක්‍රියාව, හෙබ්‍රව් 11:1 පවසන පරිදි, "ස්ථිරත්වය" සහ "නිසැකකම" ගෙන එයි. මෙය හරියට ක්වොන්ටම් අංශුවක් නිරීක්ෂණය කරන විට එහි තරංග ශ්‍රිතය බිඳ වැටී නිශ්චිත තත්වයකට පත්වන්නා සේය. ඇදහිල්ල තුළින්, නොපෙනෙන සම්භාවිතා, අපගේ ජීවිත තුළ යථාර්ථයක් බවට පත් වේ. දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය සහ දිව්‍ය කැමැත්ත, අතිශය විභවතාවයන් රාශියක් ලෙස "අධිස්ථාපිත" වී තිබිය හැක. අපගේ ඇදහිල්ල, මෙම දිව්‍ය හැකියාවන් "නිරීක්ෂණය" කරන ආකාරයයි. ජේසුස් වහන්සේ සුව කළ අවස්ථා වලදී "ඔබගේ ඇදහිල්ල ඔබව සුව කළේය" (ලූක් 17:19) යනුවෙන් පැවසීමෙන්, සුව කිරීමේ හැකියාව දැනටමත් පැවති නමුත්, ඇදහිල්ල මගින් එය රෝගියාගේ ජීවිතය තුළට "නිරීක්ෂණය" කර, සැබෑ යථාර්ථයක් බවට පත් කළ බව අපට පෙනේ.
ශුද්ධ වූ බයිබලය පුරාවට, දෙවියන් වහන්සේගේ මැවීම විස්තර කර ඇත්තේ කිසිවක් නොමැති තැනින් යමක් ඇති කිරීමක් ලෙසය (creatio ex nihilo). හෙබ්‍රව් 11:3 හි සඳහන් වන පරිදි "ලෝකයන් දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයෙන් සෑදූ බව අපට තේරේ; එබැවින් දකින දේ නොපෙනෙන දේවලින් සෑදී නැත." මෙම නොපෙනෙන දේ, භෞතිකව පැහැදිලි කළ නොහැකි, විභවතාවයන්ගෙන් පිරි මූලාශ්‍රයක් ලෙස අර්ථකථනය කළ හැකිය. ක්වොන්ටම් මට්ටමින් විශ්වය සැබවින්ම පවතින ආකාරය පිළිබඳ අවබෝධයක්, මෙම බයිබලානුකුල ප්‍රකාශනයට නව මානයක් එක් කරයි. නොපෙනෙන මට්ටමින්, යථාර්ථය නිරීක්ෂණයට පෙර විභවතාවයන්ගේ අසීමිත පරාසයක් ලෙස පවතී. දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය (ක්‍රියා කිරීම) හෝ විශ්වාසවන්තයෙකුගේ ඇදහිල්ල (අවබෝධය/නිරීක්ෂණය) මගින් මෙම විභවතාවයන් නිශ්චිත යථාර්ථයක් බවට පත් කරයි.
ජේසුස් වහන්සේගේ ඉගැන්වීම් වලදී, ඇදහිල්ලේ බලය පිළිබඳව නිරන්තරයෙන් අවධාරණය කෙරිණි. උන්වහන්සේගේ ප්‍රාතිහාර්යයන් බොහෝ විට ඇදහිල්ල මත පදනම් විය. අන්ධයන්ට පෙනීම ලැබුණේ ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ල නිසාය. රෝගීන් සුව වූයේ ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ල නිසාය. මේවා හරියටම අධිස්ථාපිත "සුව වීමේ හැකියාව" ඇදහිල්ල තුළින් "සුව වූ යථාර්ථයක්" බවට පත් කිරීමක් බඳුය. ඇදහිල්ල යනු හුදෙක් බලාපොරොත්තු වීමක් පමණක් නොව, එය නොපෙනෙන යථාර්ථය, දෘශ්‍යමාන යථාර්ථයක් බවට පරිවර්තනය කරන ක්‍රියාකාරී බලවේගයකි. එය දේව ප්‍රසාදය අපගේ ජීවිත තුළට කැඳවා, එම ප්‍රසාදයේ නොපෙනෙන හැකියාවන් ප්‍රකාශිත යථාර්ථයක් බවට පත් කිරීමේ ක්‍රියාවලියකි. ක්වොන්ටම් ලෝකය පවා නිරීක්ෂකයාගේ ක්‍රියාව මත යැපෙන බව විද්‍යාව පෙන්වා දෙන විට, අධ්‍යාත්මික ලෝකය තුළ ඇදහිලිවන්තයාගේ "නිරීක්ෂණය" හෝ "ස්ථිරත්වය" දේව කැමැත්ත ප්‍රකාශ කිරීමේදී කෙතරම් බලවත් විය හැකිද යන්න අපට මෙනෙහි කළ හැකිය.
මෙම සැසඳීම තුළින් අපට අවබෝධ වන්නේ, ඇදහිල්ල යනු හුදෙක් දාර්ශනික හෝ මනෝවිද්‍යාත්මක සංකල්පයක් නොව, විශ්වය සමඟ සහ දෙවියන් වහන්සේ සමඟ අන්තර් ක්‍රියා කරන, යථාර්ථය හැඩගස්වන බලවේගයක් බවයි. ක්වොන්ටම් භෞතික විද්‍යාව විදහා දක්වන විභවතාවලින් පිරි ලෝකය, බයිබලයේ සඳහන් නොපෙනෙන ලෝකය පිළිබඳව අපගේ අවබෝධය ගැඹුරු කිරීමට උපකාරී වේ. දෙවියන් වහන්සේගේ අසීමිත ප්‍රඥාව සහ බලය, අපගේ භෞතික ලෝකයේ සීමාවන් ඉක්මවා ගිය අයුරින් ක්‍රියා කරන බවට එය සාක්ෂි සපයයි. ක්වොන්ටම් අධිස්ථානකරණය යනු දෙවියන් වහන්සේගේ මැවීමේ රහස් වල ඉතා කුඩා කොටසක් පමණක් වුවද, එය නොපෙනෙන දේවල යථාර්ථය කෙරෙහි ඇදහිල්ල තැබීමේ වැදගත්කම පිළිබඳව අපට මෙනෙහි කිරීමට අවස්ථාවක් සලසයි.
හෙබ්‍රව් 11:1 හි සඳහන් "නොදකින දේ පිළිබඳ නිසැකකම", යම්කිසි දේවල් පිළිබඳව දැනුමක් නොමැති වුවද, ඒවා පවතින බවට ඇති ගැඹුරු විශ්වාසයකි. ක්වොන්ටම් අංශුවක නිශ්චිත තත්වය පිළිබඳව නිරීක්ෂණයට පෙර අපට කිසිදු දැනුමක් නොමැති නමුත්, එය නිශ්චිත තත්වයකට පත්වන බවට අපට "නිසැකකමක්" ඇත. එලෙසම, දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යයේ ක්‍රියාකාරිත්වය පිළිබඳව අපට සම්පූර්ණ අවබෝධයක් නොතිබුණද, උන්වහන්සේගේ පොරොන්දු සත්‍ය බවට අපට "ස්ථිරත්වයක්" තිබේ. මෙම විශ්වාසය, අපගේ ක්‍රියාවන් සහ ජීවන රටාව හැඩගස්වයි. ඇදහිල්ල තුළින්, අප නොදකින දේවලට පවා ප්‍රතිචාර දක්වමින් ජීවත් වීමට පෙළඹේ.
මෙම අර්ථ නිරූපණය, ඇදහිල්ල හුදෙක් අන්ධ භක්තියක් පමණක් නොව, එය යථාර්ථය සමඟ අන්තර් ක්‍රියා කරන ගැඹුරුම ආකාරයේ මානව සහ දිව්‍ය සබඳතාවක් බව අවධාරණය කරයි. එය අපගේ චින්තන රටාව, අපගේ අභිප්‍රායන් සහ අපගේ යාච්ඤා වල බලය පිළිබඳවද නව දැක්මක් සපයයි. ශුද්ධ වූ ත්‍රිත්වය, මාංශගතවීම, උත්ථානය වැනි ක්‍රිස්තියානි මූලධර්ම පවා, සම්පූර්ණයෙන්ම භෞතික නිරීක්ෂණයන්ගෙන් ඔබ්බට ගිය "නොදකින දේ" පිළිබඳ ගැඹුරුම "නිසැකකම" මත පදනම් වේ. ජේසුස් වහන්සේගේ සමස්ත ජීවිතයම, දේව ප්‍රසාදයේ නොපෙනෙන හැකියාවන් මිනිස් ඉතිහාසය තුළට ගෙන ආවේය. උන්වහන්සේගේ ඉගැන්වීම් සහ ප්‍රාතිහාර්යයන් තුළින්, ස්වර්ගීය රාජ්‍යය මෙලොවට ගෙන ආ අතර, නොපෙනෙන දේ දෘශ්‍යමාන කරමින්, බලාපොරොත්තු වන දේ ස්ථිරත්වයට පත් කළේය.
මෙම විද්‍යාත්මක සංකල්පය සහ ශුද්ධ වූ බයිබලයේ පදය අතර ඇති සම්බන්ධය මගින්, අපගේ විශ්වාසය කෙතරම් ගැඹුරු හා නොසැලෙනසුලු විය යුතුද යන්න තවදුරටත් අවධාරණය කරයි. එය යථාර්ථය පිළිබඳ අපගේ දැනුමට අභියෝග කරන අතර, භෞතිකවාදී දෘෂ්ටිකෝණයකට වඩා පුළුල් ලෙස ලෝකය දැකීමට අපව දිරිමත් කරයි. ඇදහිල්ල යනු අපට නොපෙනෙන දේ පිළිබඳ දැනුමක් නොමැති අවස්ථාවලදී පවා, දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය සහ පොරොන්දු මත ස්ථිරව සිටීමේ බලයයි. එය නොපෙනෙන ලෝකයේ විභවතාවන් අපගේ ජීවිතවලට ගෙන ඒමේ, දේව ප්‍රසාදය තුළින් ප්‍රාතිහාර්යයන් අත්විඳීමේ මාර්ගයයි.
කෙටියෙන් කිවහොත් හෙබ්‍රව් 11:1 පදය, "ඇදහිල්ල නම් බලාපොරොත්තු වන දේ පිළිබඳ ස්ථිරත්වය සහ නොදකින දේ පිළිබඳ නිසැකකමයි" යන්න, කාලය ඉක්මවා ගිය ගැඹුරු සත්‍යයක් ගෙනහැර දක්වයි. ක්වොන්ටම් අධිස්ථානකරණය වැනි නූතන විද්‍යාත්මක සොයාගැනීම්, පැරණි ශුද්ධ ලියවිලි වල අඩංගු ගැඹුරු අධ්‍යාත්මික සත්‍යයන් වෙත නව විවරයක් ලබා දිය හැකිය. මෙය සෘජු විද්‍යාත්මක හෝ ඓතිහාසික සමානකමක් නොවුනත්, ක්වොන්ටම් භෞතික විද්‍යාවේ අද්භූත ස්වභාවය, ඇදහිල්ලේ නොදකින දේ දෘශ්‍යමාන බවට පත් කිරීමේ බලය පිළිබඳව අපට මෙනෙහි කිරීමට නව මාවතක් විවර කරයි. එය අපගේ ඇදහිල්ල කෙරෙහි ගැඹුරු අවබෝධයක් ලබා දෙන අතර, දෙවියන් වහන්සේගේ මැවීමේ අසීමිත ගැඹුර සහ උන්වහන්සේගේ දිව්‍ය සැලැස්ම පිළිබඳව අප තුළ ඇති ගෞරවය තවදුරටත් වැඩිදියුණු කරයි. ඇදහිල්ල තුළින්, අප නොදකින දේවල යථාර්ථය වැළඳ ගැනීමටත්, බලාපොරොත්තු වන දේ අපගේ ජීවිත තුළට ගෙන ඒමටත් අපට හැකි වේ.